Almere, 26 november 2022.

In onze pogingen om de omgeving van Almere eens wat nader te verkennen, lopen we zo hier en daar tegen een muur op. Zo dachten we zaterdagavond (29 oktober) "kom, we gaan eens een pannenkoek verorberen in het pannenkoekenrestaurant in Almere". Het blijkt dat er zo-n restaurant is en wel in de Nobelhorst. Dat is een nieuwbouwwijk waarbij verharde wegen worden afgewisseld door onverharde wegen en de wijk maakte op ons een indruk van "dit is allemaal niet niet helemaal klaar". Hoe het ook zij, de Tomtom zag de route wat rooskleuriger in dan dat wij die in werkelijkheid konden volgen en na een paar keer het eindpunt op een andere manier getracht te hebben benaderd, gaven we op een gegeven moment toch maar op en zijn we huiswaarts gekeerd. Bij Loetje toch lekker gegeten, maar dus geen pannenkoek.

Maandag weer zo-n ervaring. In Lelystad zou volgens internet een tent moeten zijn die Aan Ut Water heet. Dat is ook wel zo, en die hebben we ook wel gevonden maar juist vandaag (31 oktober) blijkt een vakantieperiode van het restaurant management te beginnen. Vanaf 14 november kunnen we het nog eens proberen want tot dan zijn ze gesloten. Tja, kleine dingen hou je altijd: dus maar weer terug. Weet je wat? zo dachten we: we gaan Zeger en Trees eens bezoeken, die wonen hier in de buurt. Hun huis hebben we gevonden, maar zelf waren ze er niet.

Dinsdag 1 november was er een, tja, hoe noem je zoiets: een festival is een beetje een groot woord, een verjaardag doet weer niet helemaal recht aan de situatie. Hoe het ook zij, onze provider in Nederland is Freedom (freedom.nl) en die had een avondje voor haar leden georganiseerd in Haarlem. Een klein theater (Philharmonie, Lange Begijnestraat 11, Haarlem) is afgehuurd voor de Freedom-leden en dit jaar zijn we er eens naartoe gegaan. In 2019 is deze club opgericht als protest tegen het opgaan van XS4All in het grote moloch KPN. Hoewel we tevreden waren over XS4All vonden wij de opslokactie ook geen goede gedachte en we zijn meegegaan met de afsplitsing die daaruit ontstond. We zijn vanaf de eerste dag lid, en daarmee werden we indertijd aangeduid als (groep van) founding members. We zijn overgegaan op het moment dat ook bij ons in Den Haag de dienstverlening per glasvezel beschikbaar kwam. En zo is het gekomen. Onze huurders ervaren de kwaliteit van Freedom en tot nu toe zijn er nagenoeg geen klachten. Die ene keer dat dat wel het geval was is er zeer snel en adequaat gehandeld door Freedom, dus we zijn tevreden klanten. De avond in Haarlem was gezellig.

4 november is Ipie jarig: ze is 92 jaar geworden en wij (Mok, Tjeerd, Caat, Mia en Jan) hebben met haar koffie gedronken in de kerstsfeer van Global Garden: een groot tuincentrum bij Zwaanshoek. Het was voor Ipie een verrassing dat we er allemaal waren en ze heeft het erg leuk gevonden. In de middag zijn we nog even langsgegaan bij Ans Gravendaal in Voorhout. Ans is een roeimaat van Mia toen zij beiden nog aan roeien-voor-gehandicapten-deden bij een vereniging in Voorschoten.

Zaterdagochtend hebben we in Almere koffie gedronken met de tante (Marlene) en oom (Frans) van Zdijah (die in Almere wonen) met hun beide dochters Priscilla en Cheyenne (die ook in Almere wonen). Zij hadden een koffietent vlakbij het station uitgekozen als ontmoetingsplek en het was bijzonder gezellig. Toen Zdijah in 2017 voor studiedoeleinden in Nederland was logeerde zij bij hen en samen met mij (Jan) legden we bezoekjes af aan potentiele vervolgopleidingen voor Zdijah. Zo zijn wij in de familie gerold en we hebben contact gehouden, of in ieder geval weer opnieuw gelegd, nu wij in Almere verzeild zijn geraakt.

Waar onze eerste bezoekje aan Zeger en Trees op goed geluk plaatsvond (en mislukte) hebben we ditmaal een afspraak gemaakt voor 6 november. Zeger en Trees kennen we nog uit de Schagen periode. Zeger was een (oudere) onderzeebootcollega van mij (Jan) en na wat zoeken in ons geheugen kwamen we er op dat het rond 1987 moet zijn geweest dat we voor het laatst contact met elkaar hebben gehad. Zeger en Trees hebben een avontuurlijk leven gehad en gewoond en gewerkt (nadat Z. de marine had verlaten) in Rotterdam, de Verenigde Staten (Seatle) en Oman. Ze wonen nu in Huizen en we hebben heel plezierig en gezellig oude en minder oude herinneringen opgehaald (onder het genot van koffie en lunch).

Zo schrijvend over bezoekjes bedenken wij ons ineens dat we over de lunch met Peter en Margot Pistor (zondag 2 oktober, Blaricum) helemaal niet hebben geschreven. Wij kennen hen vanuit Statia alwaar hun dochter bij Stenapa werkt. Met Peter hebben we meer dan eens de (Statiaanse) wereld tegen het licht gehouden en geprobeerd al filosoferend op een verbeterde overheidsbedrijfsvoering te komen maar veelal bleef het toch hangen bij mooie bespiegelingen. Maar het was immer heel gezellig. Nu we weer terug zijn in Europees Nederland was het een goed idee om eens met elkaar gezellig bij te praten over verleden en heden, op Statia en in Nederland, en dat dus onder het genot van een heerlijke lunch.

Woensdag 9 november is Mia met de trein naar de Tweede Kamer geweest, alwaar weer over Koninkrijksrelaties werd gesproken. Inmiddels zijn wij (in dit geval: Mia) best wel bekend in de Commissie Koninkrijksrelaties dus Mia heeft weer even wat contacten aangehaald. Nu wij naast een (intercity)station wonen en ook de Tweede Kamer is gelegen naast het Centraal Station in Den Haag, is het reizen voor Mia bijzonder comfortabel. Geen files en ongeveer een uur van hotelkamer naar Tweede Kamer.

Donderdag 10 november overlijdt Karin Meijer. Weliswaar niet geheel onverwacht - we wisten van haar ziekte, kanker - maar als het moment dan daar is, schrik je toch. Karin is de echtgenote van mijn jaargenoot Daan Meijer.

Vrijdag 11 november waren we al vroeg in Den Haag want de inhoud van onze container (met spullen afkomstig van Statia) zou vanaf ongeveer acht uur worden afgeleverd. De verhuizer was er inderdaad vroeg bij en binnnen de kortste tijd waren onze spullen opgeborgen in de kelder die we daarvoor hadden bestemd. Om negen uur moest ik nog even laten zien dat ik leef (bewijs van in leven zijn) in relatie tot de AOV-uitkering die ik geniet van Statia. De Europees en Caribisch Nederlandse administraties zijn (hoe ergerlijk wij dat ook vinden) niet gekoppeld dus we moeten ons bedienen van het systeem van papieren bewijzen van in leven zijn voor AOV-uitkeringen (trouwens: ook voor PCN-uitkeringen). Rond het middaguur die vrijdag kwam Beau met zijn oma langs om de spullen die met onze container zijn meegekomen op te halen.

Zaterdag 12 november zijn we in Den Haag geweest: Jacobuskerk voor de najaarsvergadering van het Genootschap St. Jacob. Jan Kees van Dalsen en John Siteur (oud collega-s van KIM en Koninklijke Marine) waren er ook. We wisten het niet van elkaar.

Zaterdag 12 november drinken we nog even een borrel met Ed bij het Strandhuys Katwijk. Dit als dank voor het mogen huren van zijn appartement in Leiden, waar we nu afscheid van hebben genomen. Toen we de afspraak voor deze huur maakten, hadden we nog geen weet van Almere als plek om te wonen en werken maar toen het Park Lyceum met mij in zee wilde, en we onderdak hebben gevonden in het Best Western Hotel in Almere, is het aanhouden van een appartement in Leiden een tikje overdreven. Daar hebben we nu op gepaste wijze (met een afscheidsdrankje in Katwijk) afscheid van genomen.

Dinsdag 15 november is Mia weer naar Den Haag getogen. Weer voor een vergadering in de Tweede Kamer maar ook om de met onze container meegekomen kasten en zo van Geertruida af te leveren. Geertruida was er zelf niet bij maar de overdracht van de kasten ging bijzonder vlot.

Omdat de vergadering in de Tweede Kamer tot in de avond zou doorlopen en de volgende ochtend er weer een vergadering was die ging over Sint Eustatius, heeft Mia een hotelkamer geboekt bij Hotel Babylon (ook weer naast een centraal treinstation - Den Haag CS - en ook vlak bij de Tweede Kamer).

Woensdag 16 november is het StatiaDay en hoewel wij er nu zelf niet meer bij zijn, waren onze gedachten wel bij vrienden en bekenden op het eiland.

Vrijdag 17 november gaan we even bij Ipie langs. Zij is wat ongelukkig gevallen op haar slaapkamer en heeft nu pijn bij het ademhalen. En tja, ook al ben je 92, ademhalen moet je toch! Caat, Mok en Mia hebben een schema in elkaar gezet waarbij wat nadrukkelijke aandacht voor haar bestaat.

Zaterdag 19 november komt Emilia langs (even met de trein vanuit Middelburg naar Almere en s-middags weer terug). Ze wilde even zien hoe wij er nu bij zitten en het was allemaal heel gezellig. Ze is begonnen met zwemles (zwemmen is voor haar nog terra incognita, maar ze heeft er veel plezier in).

Noot: En dan ineens vernemen we via Facebook dat Strandhuys Katwijk - onze favoriete koffie- en weekendtent, al voor vele jaren lang - verkocht wordt. Abi, Cindy en Anouschka gaan "met pensioen". Het bericht spreekt van 25 jaar Strandhuys en wij behoorden tot de eerste bezoekers. Abi en ik hebben samen nog gevaren op Hr. Ms. Banckert (in 1991, Westreis).

Maandag 21 november poseert Mia met het boek "Faya Lobi", geschreven door Ange Jessurun, over haar familie. Ange is een klasgenoot van Mia (op Curacao) van zestig jaar geleden.

Nabij station Almere Centrum worden - nog voor Sinterklaas - enige kerstversiering aangebracht. Het beoogt een sfeervolle kerst.

Donderdag 24 november wonen we een vergadering bij van de gemeenteraad van Almere. Op de agenda onder meer hoe om te gaan met het financieel fiasco (verlies ca 100 miljoen euro) dat de Floriade Almere inmiddels is geworden. De Floriade is inmiddels achter ons en waar oorspronkelijk 10 miljoen euro werd begroot op de gemeentelijke begroting is het verlies inmiddels een factor 10 groter.

Vrijdag 25 november plaatsen we onze werktafel in onze hotelkamer. Het neemt weliswaar wat ruimte in maar het geeft ook heel veel ruimte terug! Bovendien - niet onbelangrijk - is het een partytafel van het kaliber waar we de afgelopen acht jaar op Sint Eustatius aan zaten op onze porch. Kortom, het vertegenwoordigt ook een brok nostalgie...

Zaterdag 26 november nemen we een tafel in beslag bij Loetje. Mia lekker aan het haken en Jan toetsen - de toetsweek is net afgerond - aan het nakijken. Dit alles onder het genot van hetgeen Loetje zoal te bieden heeft...

Een mooi moment om deze maand af te ronden en deze nieuwsbrief te verzenden.

Tot de volgende keer,
Groet,

Mia en Jan.