Statia, 27 december 2018.

Vrienden,

Daags na terugkeer uit NL heeft Mia zich nu ook formeel aangemeld bij IND en ZVK, op weg naar haar Statiaanse identiteit. We zijn nu bijna vijf jaar hier en het is de verwachting dat we er nog een jaar of twee aan vast zullen knopen. Daarom deze stappen te nemen teneinde te voorkomen om als ongewenste vreemdeling het eiland weer te moeten verlaten. Heel bijzonder allemaal om dit als ingezetene van Nederland en in het bezit van een NL paspoort allemaal te moeten ondergaan. Zoals we zelf wel eens zeggen: Sint Eustatius mag in de wandelgangen dan wel een bijzondere Nederlandse gemeente heten, in de praktijk is het vooral "bijzonder" en weinig "Nederlandse gemeente" (maar eerder gewoon "buitenland").

Op 9 december is er een kerstverhaal, voorgedragen in de ELMA door kinderen van de Bethel Methodist Sunday school. Zoals zo vaak: als we weten dat iets plaatsvindt en het past in de agenda, dan gaan we langs, en zo ook deze keer. We werden niet teleurgesteld!

Op 12 december is er een soort spreekuur in de bibliotheek van de Nationale Ombudsman. Elke keer als deze organisatie langskomt op ons eiland, gaan wij naar dit spreekuur om even bij te praten over de eilandelijke ontwikkelingen. Wij hebben de indruk dat ons contact bij de Nationale Obudsman dit (ook) erg op prijs stelt.

In de middag van diezelfde 12e december is er een graduation van assistant nurses bij de Care Community Centre. Eerlijk gezegd wisten wij dit niet maar toevallig lopen we iemand tegen het lijf die zelf deel uitmaakt van deze graduation en zo weten we van waar en wanneer. Te meer is dit opvallend omdat de MBO-opleiding onder de vlag van GvP-school plaatsvindt. Op het laatst kwam Brian nog langs maar voor de rest heb ik geen belangstelling van onze school waargenomen. Op school heb ik er ook niets over gehoord...

De meeste dagen gaan hier tamelijk gezapig voorbij. Zoveel is er niet te doen op het eiland. Sommige dingen hebben een vaste structuur: elke vierde donderdag in de maand is er een Taste of the Culture, elke derde donderdag van de maand is er Science Cafe in CSNI, elke zondag kerkdienst en kerstmis alsook oud-en-nieuw vallen vanzelfsprekend ook elk jaar op dezelfde datum.

Behalve op donderdag 13 december! Op die datum staan er plotseling vier punten op de agenda. We hebben eerst omstreeks vijf uur het Science cafe met Kenneth Cuvalay die met de belangstellende toehoorders discussieert over democratie, stemrecht, andere middelen om democratie vorm te geven (brieven schrijven, protesteren, staken) tegen de achtergrond van de steeds nadrukkelijker big brother die meekijkt met jouw gedrag (banken, belastingdienst, facebook, google, etc). Noot: Gedurende de dag ging tijdens het zevende lesuur (met A4) plotseling de deur open en stond Lenaria ineens voor mijn neus! Terug uit Amerika (Miami) voor de kerstvakantie. Een leuke verrassing! Snel even bijgepraat over leven en studeren aldaar.

Omstreeks half acht begint Lions Den een townhallmeeting met verschillende infrastructurele projecten op de agenda: voortgang van de aanleg van wegen, de bestrijding van erosie en de vernieuwing van het vliegveldgebouw. Mia blijft daarbij aanwezig terwijl ik tijdig vertrek om het galadiner (met aansluitend dansfeest) met mijn corveedienst op te luisteren (alle docenten zijn ingeschakeld om het galadiner voor de studenten te faciliteren). En op weg naar het Community Centre (alwaar het galadiner) stop ik nog even bij de Bethel Methodist School om het 2e Annual Glow Village (een soort kerstmarkt waarbij de kerstman cadeautjes uitreikt aan de kinderen) een paar minuten te bezoeken. Omstreeks tien uur in de avond is het galadiner/dansfeest ten einde en omstreeks half elf is het Community Centre weer opgeruimd en rij ik naar huis.

De volgende ochtend (vrijdag de 14e) is er de de jaarlijkse kerstdienst van de school. Dit jaar zou die plaatsvinden in de katholieke kerk maar de priester achtte die te klein en op zijn verzoek vond de dienst plaats in de Bethel Metodist Church. Gebed, zang, gedicht en toneelstukje aanschouwd en na afloop nog even terug naar school waarna de kerstvakantie (voor sommigen: eindelijk) is begonnen.

Voorgaande kerstvakanties gingen we steeds naar Europees Nederland en waren we ons dus niet bewust van de jaarlijkse lunch in Lions Den voor Senior Citizens (60 jaar of ouder) georganiseerd door de Lions Club. Zondag 16 december waren we erbij. Heel gezellig allemaal.

Op 22 december was er een optreden van een boel artiesten, scholieren, en anderen (allemaal lokaal) op het podium tegenover Charlies Place. Het thema was Winter Wonderland 2018. Ook van deze happening vernamen we bij toeval en op een tamelijk laat moment. Toch was het allemaal redelijk bezocht en erg leuk.

Zondag 23 december een jaarlijks evenement in de Bethel Methodist Church: de candlelight service. Ook bezoekers die we normaal nooit in de kerk zien, waaronder een groep van het cruiseschip Serenissima, waren aanwezig om de dienst bij te wonen. Van Christina weten we dat de voorbereiding geheel in haar handen was maar omdat zij deze kerstvakantie naar Europees Nederland zou gaan zijn de laatste uren van voorbereiding (waaronder een generale repetitie op vrijdag de 21e) als een soort "eigen studie" door de (met name jeugd)koorleden uitgevoerd. Het is natuurlijk niet zo dat we zeggen "hiervoor zijn we dit jaar met kerst hier gebleven" maar aan de andere kant zouden we het toch niet graag gemist hebben.
Noot: Deze avond was er ook een galadiner in Lions Den, georganiseerd door de SDA-gemeenschap en waarvoor mij kaartjes te koop werden aangeboden, maar ook achteraf hebben we het gevoel een juiste keuze te hebben gemaakt.

Dinsdag is het dan Eerste Kerstdag. In de vroege ochtend - 5 am - is er een dienst in Jeems. Ongeveer twintig a dertig kerkgangers (waaronder wij dus) zijn hierbij aanwezig. Zonder nu te diep in de religie te duiken was het wel grappig om bij de voorgedragen teksten over het licht dat het wint van de duisternis buiten te zien dat het langzaamaan licht wordt rond een uur of zes!

Later diezelfde Eerste Kerstdag zijn we uitgenodigd bij de Woodleys. Woodley is een op het eiland tamelijk bekende familienaam met vele broers, zussen, kinderen, neven, nichten, en dat alles in - in elk geval - twee generaties. En dan kennelijk ook vrienden van de familie waartoe wij werden gerekend. Een heel gezellige en ontspannen middag volgt - heel informeel allemaal: mensen zitten buiten, of binnen, net wat je wilt... - waarbij (vanzelfsprekend) heel lekker werd gegeten (met onder meer kalkoen, ham en ribs uit de steenoven in de tuin!).

Tweede Kerstdag ontbijten we (net als op Eerste Kerstdag trouwens) bij The Old Gin House en omdat we dat niet zo vaak doen lijkt het wel een beetje alsof we op vakantie zijn. In de middag van Tweede Kerstdag gaan we bij Hans en Joske langs. Verschillende andere gasten zijn er ook en allen nemen wat te eten mee. Ook weer een gezellig samenzijn.

Dan is het de 27e december: al mijn studenten uit de afgelopen jaren heb ik uitgenodigd voor een lunch bij het Boardwalk Cafe. Naast mijn huidige 7 havo-studenten zijn er drie uit de schooljaren 17-18, 16-17 en 15-16 en ook nog eens vier uit mijn eerste schooljaar 14-15. Er zijn er natuurlijk ook nog die niet zijn overgekomen uit het land waar ze nu studeren en er zijn er die de kerstdagen elders doorbrengen (bijvoorbeeld in de Dominicaanse Republiek). Ik ben best enthousiast over de deelname uit al die studiejaren en ik hoop de contacten met mijn (oud-)studenten nog lang vast te houden. Na afloop van de lunch heeft Achsah Mitchell een presentatie over Stenapa gehouden en Mervyn Stegers over het bestuur van ons eiland na de interventie van 7 februari 2018. Om een uur of drie nam iedereen weer afscheid van elkaar. Wordt vast nog eens vervolgd!

Wel, dan loopt het tegen Oud-en-Nieuw. Dit is de laatste nieuwsbrief van dit jaar. Iedereen een prettige jaarwisseling toegewenst. In januari 2019 pakken we de draad weer op.

Groet,

Mia en Jan.