Statia, 4 maart 2018.

Vrienden,

Zaterdag 3 februari is er een DP-feestje in Lions Den. Het staat in het teken van dank aan allen die in de DP vertrouwen hebben geschonken en dat nog steeds doen. Wij gaan er ook heen. Het is wel gezellig maar ook een hoop herrie (pardon: muziek) zodat van praten niet zoveel komt. De toespraakjes van de DP-coryfeeen later op de avond hebben wij niet afgewacht.

In het eerste weekend van februari komt de vader van Ashley en zijn partner Manon aan. Ashley heeft geen auto en heeft gevraagd of wij ze van het vliegveld willen halen met de bagage. Geen punt natuurlijk, alleen niet alle bagage blijkt aangekomen. Geen nood, dat proberen we dan later nog wel eens. Uiteindelijk komt de bagage pas zondag aan (heeft een rondje Martinique gemaakt). Intussen hebben wij ze wat rondgereden over het eiland (Botanical Garden, Battery De Windt op Whitewall, English Plantation: dat werk...). Ashley was aan het werk bij de na een ingrijpende restauratie weer geopende lunchroom Paramira.

Februari 2018 is een bijzondere maand. De Rijksoverheid grijpt in het bestuurlijk proces van het eiland. Eilandsraad, commissionars, governor: allen worden aan de kant geschoven, ten gunste van twee mannen die als regeringscommissaris zijn aangesteld door de Nederlandse regering, vertegenwoordigd door staatssecretaris Knops.

Knops introduceert de heren persoonlijk tijdens een zgn. townhallmeeting op 7 februari in Lions Den. Bij deze meeting zijn er natuurlijk vragen en opmerkingen. Er zijn mensen die blij zijn dat Nederland eindelijk ingrijpt in deze wetteloze bestuurlijke bende, er zijn er natuurlijk ook die de ingreep zien als een bijna vijandelijke interventie zonder respect voor de "eigen democratie" op het eiland. Naar onze mening ligt de waarheid in het midden. Of je blij moet zijn met een dergelijke ingreep kun je je afvragen, aan de andere kant kreeg "onze eilandelijke democratie" wel degelijk trekjes van een dictatuur: zonder respect voor andersdenkenden en met de bijbehorende "vrienjespolitiek".

De tijd zal leren hoe het verder gaat maar wat ons betreft was de vraag minder aan de orde of er wel een interventie zou komen maar eerder wanneer die zou plaatsvinden. Nou, bij verrassing dus op 7 februari (na een snelle en unanieme besluitvorming ter zake van de ervoor noodzakelijke wetgeving in de Tweede en Eerste Kamer). Door de mannen die zijn aangesteld als regeringscommissarissen (governors), Marcolino - Mike - Franco van Curacao en Mervyn Stegers uit Europees Nederland is een ondersteunende commissie aangesteld. Mia is er ook voor gevraagd. Eens kijken hoe een en ander zich hier gaat ontwikkelen.

Vrijdag 9 februari is er een teamuitje van de GvP-school bij Zeelandia. Er wordt vis gevangen, gebarbecued, gegeten, gedronken en gepraat. Aan het eind - het is inmiddels donker - gaat al het overgebleven hout op het vuur en wordt er zelfs gezongen.

Zondag 11 februari is er al weer het derde jaarlijkse Solo Gospel Competition, een zangwedstrijd voor de jeugd in twee klassen: tot 13 jaar en vanaf 13 jaar. Een leuke, gezellige happening in het Community Center. De leiding van de avond is in handen van Alida Francis en Gershon Lopes. De techniek - net als in de kerk - van Maldwyn Timber.

Zondag 18 februari landt Mok op het eiland. Voor haar al weer de derde keer hier en het blijkt dat ze al snel weer weet waar ook al weer wat is gelegen. We vinden grote schelpen bij het "strandje" voor Harbour Club (was ons niet eerder opgevallen) en hoewel we de zee in zijn geweest is dat toch nog steeds een beetje onpraktisch vanwege de vele stenen en het weinige zand (op het strand van Scubaqua). We zijn voor ons bijna dagelijkse zwemmen in deze week toch vooral aangewezen op het zwembad van het Golden Era hotel (koud water trouwens...).

Dinsdagochtend de 20e kreeg Jan een lift van Leontien van Mazinga die zojuist een vervelend telefoontje had gekregen: een auto (naar later bleek: de voormalige auto van Jos en Carli, die inmiddels van het eiland weg zijn) was ingereden op het terras aan de voorzijde van hun winkel (tussen Scubaqua en het Old Gin House). Drank maakt inderdaad meer kapot dan je lief is...

Donderdag 22 februari is het weer Taste of the Cultures bij Lions Den. Mok helpt Mia (de laatste in klederdracht en op klompen) en de verrassing van vandaag is wafels-met-kersen (of met honing of met poedersuiker). Het daartoe noodzakelijke wafelijzer was net op dezelfde dag aangekomen. In logistieke termen: "just in time".

Zaterdag maken Mok en Jan een lange en mooie wandeling over de English Plantation richting Corre Corre Bay. Het blijven mooie plaatjes die je daar kan schieten.

Maandag 26 februari organiseren wij een etentje om Mok (hernieuwd) te laten kennismaken met Etienne en Wytze (Frida heeft griep), Maldwyn (Christina is verhinderd) en Elbert en Lieneke (Elbert is de apotheker op het eiland). We genieten we van nassi goreng, hete eitjes en de sate van de bbq-die-aan-de-buitenkant-koud-blijft (cobb: geweldig ding).

Woensdag de 28e komt er al weer een eind aan het verblijf van Mok op ons eiland. Ze gaat weer naar huis en wij zeggen: tot de volgende keer!

Vrijdag 2 maart eten we bij Elbert en Lieneke. Zij gaan later deze maand weer (definitief) terug naar Nederland. Vanaf hun huis aan Whitewall is het werkelijk genieten van het prachtige zicht op St. Kitts en Saba.

Zaterdag 3 maart maakt Jan een mooie wandeling naar Whitewall en terug naar Paramira (maar dan wel beneden langs Golden Era, OGH en Scubaqua weer terug naar boven bij Smoke Alley). Later die dag raken we nog even aan de praat met Gary en Lennard Brown. Van Gary krijgt Jan een mooi T-shirt (schrijf je Gary met 1 r of 2 rr? We weten het nog niet. We dachten altijd met 1 r).

Er zijn ook weer walvissen gespot door duikers van Subaqua. Een groep zelfs met een babywalvis er bij. Wij hebben ze nog niet gezien.

Het is nu zondagochtend en we staan op het punt om naar de kerk te gaan. Een mooi moment om deze brief af te sluiten. Tot de volgdende keer!

Mia en Jan.

Sint Eustatius