Statia, 3 juli 2015.

Vrienden,

Aan het begin van de orkaantijd wordt er geoefend door en met de mariniers en de ambulancedienst en brandweer etc. Als de orkaan het eiland raakt dan ligt de infrastructuur plat en moeten er evacuaties worden uitgevoerd. Dat wordt jaarlijks beoefend. Mia was zo iemand die met rolstoel en al van huis moest worden gehaald en gebracht naar een "veilige ruimte": de kelder van de SDA-kerk (zevende dags adventisten). Voor mensen die hier zijn geweest: dat is dat immens grote gele gebouw.

Op 17 juni doet Sherees herexamen wiskunde A teneinde alsnog het felbegeerde HAVO-diploma te halen. Dat betekent nog even flink oefenen om zo goed mogelijk te zijn voorbereid. Het zou moeten lukken want gedurende het jaar heeft ze het niet slecht gedaan. Ook enkele reeds geslaagden proberen hun cijferlijst te verfraaien: Matthijs en Kentonea doen een gooi naar een beter cijfer voor wiskunde A, Ariel probeert natuurkunde te verbeteren en Martijn Nederlands.

Op 21 juni begint de zomer. De langste dag is daar. Reden voor de buren Michael en Kathy om een brunch te organiseren. Zij gaan de week die volgt enkele dagen naar Frans Sint Maarten en afspraken worden gemaakt om ze te brengen naar en halen van het vliegveld. En de katten krijgen natuurlijk ook hun dagelijkse verzorging.

Na een lange periode van droogte is er dan eindelijk weer eens een fikse regenbui op 22 juni! Dat werd hoog tijd want in Europees Nederland mag dan geregeld geklaagd worden over het weer, de droogte is hier een belangrijk punt van aandacht. Zuinig met water dat immers in een voorraadbak bij het huis (cistern) wordt bewaard (drinkwater in bijna alle huizen op ons eiland is opgevangen regenwater). De droogte is voor ons overigens ook aanleiding om een aansluiting te nemen op het zgn. stadswater (dit is door STUCO uit zeewater gefilterd drinkwater op basis van omgekeerde osmose).

Het is de periode waarin de council (gemeenteraad of beter: eilandsraad) naar Europees Nederland gaat voor overleg met de minister en leden van de Tweede Kamer (de zgn. CN-week die een- of tweemaal per jaar plaatsvindt, waarbij CN staat voor Caribisch Nederland: Bonaire, Saba en Sint Eustatius praten bij met Den Haag). Sint Eustatius wordt onder financiële curatele gesteld en de regerende partij (combinatie van PLP en UPC) is daar niet blij mee. Dit is een eufemisme: ze accepteren geen toezicht uit "koloniaal Nederland"! De oppositie (DP) is een stuk reëler. Een felle woordenwisseling (zeg maar gerust: "modder gooien") tussen regerende partijen en oppositie is het gevolg. We volgen de lokale politiek op de voet: met name Mia is geregeld in de raadszaal te vinden.

De evaluatieommissie die de gevolgen van de nieuwe constitutionele situatie per 10-10-10 na vijf jaar in kaart brengt bezocht deze week het eiland. Wij wilden langs gaan maar de plek waar wij dachten dat ze zouden zijn was helemaal donker. Later bleek dat we net iets verder hadden moeten doorrijden: achter een muurtje voorbij de parkeerplaats, daar hadden we moeten zijn. Tja, we weten na een jaar kennelijk nog niet elk plekje te vinden…

Niet alleen het Community Center bleek onvindbaar. Ook een van de katten (Pumpkin) van de buren heeft zich een tijdje verstopt gehouden maar gelukkig heeft Mia haar weer teruggevonden.

Donderdag 25 juni is er een partijvergadering van de DP (Democratic Party). De president - Koos Sneek - treedt af omdat hij statutair geen president kan zijn nu hij ook lid is van de eilandsraad. Een nieuw president wordt gekozen en enkele nieuwe leden van het bestuur worden meteen ook gekozen (anders had er nog een vergadering in augustus moeten worden uitgeschreven).

De Caribische afdeling van het ministerie van OCW organiseert een high tea op donderdagmiddag 25 juni op Lynch Plantation, waar ook het Berkel Museum is gevestigd. Al het personeel van alle scholen op het eiland zijn genodigd. Wij waren nog nooit op Lynch Plantation geweest en het blijkt best mooi daar. De volgende dag - zo had ik (Jan) afgesproken met de bewoner, hr Ismael Berkel - heeft Mia de plek ook bezocht. Toekomstige bezoekers aan ons zullen zeker ook even de Lynch Plantation te zien krijgen, zoveel is zeker!

En dan is het 26 juni: de dag waarop de uitslag van het herexamen bekend wordt (met de normering die in Europees Nederland is vastgesteld). Sherees blijkt geslaagd waardoor het Havo-resultaat op 80 procent komt: acht van de tien zijn geslaagd! Het Havo-team is er tevreden mee (maar probeert het natuurlijk in de toekomst nog beter te doen). Detail: iedereen die voor Havo is geslaagd, heeft een voldoende eindcijfer voor wiskunde, de twee niet-geslaagden een onvoldoende.

Dinsdag 30 juni is dan eindelijk de "graduation day". Een evenement waarvan ik in Europees Nederland eigenlijk niet zomaar een equivalent weet. Het is meer dan gewoon zomaar een diploma-uitreiking op een middelbare school. Bij mijn MBA-diploma-uitreiking droegen wij ook een cape en een Amerikaanse studentencap (een platte pet met een kwastje) maar dat was het wel zo'n beetje. Die afstudeeroutfit werd nu ook gedragen maar dan met veel meer cachet. De jongens en meisjes waren niet gewoon netjes aangekleed, nee het was veel meer dan dat. Een feestelijk samenstel van jongens in een pak dat ze ongetwijfeld ook zullen dragen wanneer ze gaan trouwen en de meisjes met feestelijke jurken en (soms super)hoge hakken waarop het lopen bij velen zichtbaar moeizaam ging. Alle trotse (groot)ouders, broers en zusters en ook wij, docenten en hun partners, waren natuurlijk ook gepast netjes (feestelijk) gekleed.

Na het zingen van het volkslied en het uitspreken van een gebed volgden diverse speeches en acts, gevolgd door de feitelijke diploma-uitreiking door de mentoren. Elke mentor stond met een persoonlijk woord even stil bij ieder van de zestig (!) jongens en meisjes. Daarna nog een speech van de zgn. "valedictorian" (dit is de geslaagde [per groep, bv Havo of VMBO-T] met de beste examenresultaten). Bij de Havo was dat Lysette. Ten slotte stond er nog een act van de docenten op het programma: een drietal populaire liedjes waaronder Geef mij maar Amsterdam met een voor de gelegenheid aangepaste tekst waarop wij de graduates toezongen.

Nogal onverwacht, vlak voor de act van de docenten, namen Lysette, Kentonea en Nadika (allen Havo) het woord en bedankten twee van hun docenten die naar hun inzicht veel aan hun succes hadden bijgedragen. En zo kwam het dat mijn collega Marielle en ikzelf naar voren werden geroepen. Zeer vereerd nam ik een presse-papier in ontvangst met de inscriptie Jan Meijer, Thank you for being our greatest motivation throughout the journey. Is dat niet mooi?! Ik werd er echt even stil van. Een dergelijk compliment van de studenten mogen ontvangen is toch het mooiste dat je als docent kunt krijgen?!

The day after the night before zag "de overdekte" er weer uit als alle andere dagen, met enige stapels stoelen die nog moesten worden weggehaald. In "mijn" lokaal (23) gooi ik een boel oud papier weg en ruim de kast op: er lagen nog spullen van voor het begin van dit afgelopen schooljaar, uit dagen waarop zelfs de gedachte aan ons wonen en werken hier nog niet bestond. Donderdag 2 juli is er nog een workshop voor het personeel - het blijkt een "verpakking" voor een leuke middag waarin afscheid werd genomen van Andre, Eygje, Tessa en Roel - en met een bbq aan het strand loopt het schooljaar 2014/2015 definitief ten einde.

Een mooi moment om deze brief af te ronden en te verzenden. Veel groeten aan allen en een heel plezierige vakantieperiode toegewenst. Tot een volgende keer!

Mia en Jan.