Sint Eustatius

slideshow van foto's

Statia, 11 maart 2015.

Vrienden,

En dan is 23 februari de vakantie weer ten einde: de school begint weer! De leerlingen moeten even op gang komen: of ik niet meteen ook nog met huiswerk wil beginnen. Ja, jongens en meisjes: we moeten natuurlijk wel wat doen voor het einde van het schooljaar zich aandient! Maar snel dendert de trein weer verder. Als een hoofdstuk in Moderne Wiskunde is afgerond volgt een toets. In ons leerlingvolgsysteem Magister worden de docenten verondersteld per periode een zeker minimum aan resultaten te registreren opdat een min of meer realistisch beeld van elke leerling ontstaat, ontdaan van incidentele missers of juist toppers. Dat is niet echt moeilijk maar je moet er wel tijdig aan denken om ze te plannen en te communiceren.

Zondag 1 maart gaan we naar de kerk. De kerk is voor de eilandgemeenschap een belangrijk ankerpunt in het leven. Veel sociale activiteiten vinden in en rond de kerkgemeenschap plaats. De kerkdienst zelf neemt enige tijd in beslag maar het is goed, en soms zelfs grappig, te zien hoe betrokken iedereen is. Denk bijvoorbeeld aan oude, niet meer zo mobiele mensen die door vrijwilligers worden opgehaald en neergezet in de kerk, maar ook aan het pakkende kampvuurgevoel dat wordt ingegeven door het gezang waar zo goed als iedereen aan meedoet. Later die dag nog Bart en Gil - samen met Hans - geholpen bij hun verhuizing, waarna de middag bij Rita' s Place wordt afgerond met een zgn. pubkwis.

Maandag 2 maart ben ik jarig. Op school blijft dat lekker onopgemerkt behalve bij een examenklas, aan het eind van de dag. Die wisten hoe oud ik was en nu ben geworden en ook dat dat vandaag was. Eigenlijk vond ik dat best grappig en in een zeker opzicht voelde het ook als een vorm van waardering en acceptatie: dat juist een klas met leerlingen er aan denkt!
Noot: Een dag later, in de wekelijkse HAVO-vergadering wordt door de collega's alsnog een Lang zal die leven... ingezet, met tot slot nog eens drie hoeraatjes. Toch wel leuk!

Het klinkt misschien wat gek maar hoewel de temperatuur best wel ruim boven de vijfentwintig graden is, kan het soms zo hard waaien dat de gevoelstemperatuur net onder het niveau "comfortabel" duikt. Enkele avonden drijft de kilte ons naar binnen zodat we een sterke associatie krijgen met kamperen. Het is net alsof we de tent of de sleurhut ingaan om de avond bij kaarslicht door te brengen, alvorens naar bed te gaan. Tja, ook dat hoort bij het tropenleven: echt afzien, hoor!

Zondag 8 maart is er een brunch bij Rudy en Rinda. Rinda is de zus van Alicia en zij allen zijn onze contactpersoon naar de huisbaas toe, zij beheren bovendien Quill Gardens, de "residentie" van het hoger management van Caribisch Nederland wanneer ze op Statia zijn. Ook onze buren Kathy en Michael zijn er. Reuze gezellig en genoten van zon en uitzicht over Zeelandia.

Later die dag doen we boodschappen bij Duggins - ja hoor, ook op zondag (!) - en gaan we op weg naar de duikschool om nog even de zee om ons heen te voelen. Maar zo ver komen we niet. Bij het museum blijkt het Community Choir, met o.a. Joske, Eygje, Paco en Geertruida, een uitvoering te geven: gezang (het is immers een koor) met als thema de kruisiging van Jesus, in de aanloop naar Pasen. We zijn gestopt en hebben gedacht: de zee is er morgen ook nog wel. Je maakt wat mee op ons eiland!

Gisteravond hadden we eigenlijk niets gepland, maar tijdens wat extra les aan eindexamenleerlingen vernam ik van een volleybalwedstrijd in de sporthal. En wanneer de vraag U komt toch ook kijken, mijnheer? komt, dan kunnen we natuurlijk niet weigeren. Van zeven uur tot half negen zitten we in de sporthal.

Vandaag is onze vriendin Emilie geland, zij blijft een weekje onze logee en eind van deze week beginnen de schoolexamens (SE3). Voor de vierde- en vijfdeklassers een belangrijk moment. De in de afgelopen weken behandelde stof wordt geëxamineerd en de gewichtsfactoren waarmee de resultaten worden geteld is groter dan bij de afzonderlijke hoofdstuktoetsen, dus het is voor deze leerlingen best wel een beetje spannend. Ook voor de betrokken docenten trouwens. Over dit alles later meer in een volgende nieuwsbrief.

Tot de volgende keer! Groet,

Mia en Jan.