Sint Eustatius

slideshow van foto's

Saba, 12 oktober 2014.

Vrienden,

In de ochtend van zondag 12 oktober, op weg naar het vliegveld, snel nog even onze bananen afgegeven bij Bart en Gil zodat zij kunnen profiteren van rijpende bananen. Wij gaan immers drie dagen op vakantie en je zal net zien dat wanneer wij woensdag terugkeren, de bananen overrijp zijn. Op deze manier hebben Bart en Gil er in ieder geval lekker fruit aan. Op het vliegveld nog enkele collega's ontmoet die enkele dagen naar Puerto Rico gaan. Maar wij kennen Saba als eindbestemming.

De landing op Saba is een speciale gebeurtenis. Mia heeft deze landing in 1991 al eens gedaan, voor Jan is het nu de eerste keer. Het vliegveld van Saba kent de kortste landingsbaan ter wereld (400 m) en zodra het vliegtuig dan ook de grond raakt, gaat-ie vol in de remmen om tijdig stil te staan, te keren en naar het stationsgebouwtje te taxiën. De Winair-vliegtuigen hebben gelukkig maar weinig start- en landingslengte nodig en het personeel is vanzelfsprekend zeer ervaren. Overigens blijkt het ook voor te komen dat vanwege weersomstandigheden - te veel wind en/of wind uit een verkeerde richting - vluchten worden afgelast.

Donna, onze taxichauffeur, heette ons welkom - "Welcome on Saba, do you need a taxi?" - en gedurende de korte taxirit gaf zij veel informatie over het eiland. Bij aankomst in Scout's Place (ons hotel in de dorpskern Windwardside) gaf zij ons haar kaartje zodat wij haar later nog eens konden bellen in het geval we een taxi nodig zouden hebben. Een leuk, pittoresk kamertje met een werkelijk prachtig uitzicht vanaf het balkon is ons deel. Scout's Place is een oud gebouw dat vroeger dienst deed als gouvernementeel logeeradres.

Het was nog vroeg, althans vroeg genoeg om in het restaurant van ons zondagochtendontbijtje te genieten. Bovendien bleek het restaurant en het zwembad zo ongeveer de enige plek in de omgeving waar enig wifisignaal vanuit de buitenwereld doordrong zodat we even onze mailbox konden doorlezen.

In de middag is Mia op het balkon van het hotelrestaurant blijven lezen en Jan is even Mount Scenery opgeklommen: het hoogste punt van ons Koninkrijk der Nederlanden. Een klim van ongeveer anderhalf uur brengt je op de top vanwaar je een mooi uitzicht hebt op het eiland en haar omgeving. Althans als het rond de top niet zo bewolkt zou zijn... Hier een fotoimpressie van die wandeling.

Later in de middag dachten wij van een taxirondrit over het eiland te genieten en daarom belden wij Donna. Die zei dat ze niet zoveel brandstof meer had en het eilandleven heeft zo zijn eigen specifieke bevoorradingsproblematiek: morgen zou ze weer kunnen tanken en wellicht is een afspraak dan ook beter voor morgen te maken. Aldus gedaan. Op zondagmiddag is zo goed als alles gesloten - we hebben een beetje rondgelopen en een kerkje bezocht - en om vijf uur gingen de deuren van Swinging Doors open: een leuk kroegje waar je op zondag een heerlijk steak krijgt geserveerd. En zo ronden wij onze eerste dag op Saba af.

Groeten,

Mia en Jan.